“‘k Wee’ ‘kik noeit van niets nie.”

Verstaat iemand uit Gent een Hasselaar? Wie weet wat pertsjunkelen, akklegaeries, goelie wil zeggen? Dat is ons plaatselijk dialect. Maar in Wortegem spreken ze van een schubbe en in Petegem van een schuppe. Hoe zit dat nu juist in elkaar?

Ons dialect is een specialeke! Ons dialect is een grensgeval, letterlijk. Wij bevinden ons in een overgangsgebied. Hier wordt het dialect samengesteld met delen van het Oost-Vlaams en stukken van het West-Vlaams.

Het zijn vooral de jonge Vlamingen voor wie het dialect minder en minder een omgangstaal is. Zij begrijpen nog nauwelijks hun oudere dorpsgenoten die nog dialect spreken. Wil dat zeggen dat het traditionele dialect in Vlaanderen weinig toekomst heeft?

Er is echter hoop. De tolerantie voor de dialecten is tegenwoordig erg groot, juist omdat iedereen daarnaast zo goed de standaardtaal spreekt. Er is zelfs sprake van een Renaissance van het dialect. 

Dan kunnen wij toch niet nalaten daaraan mee te werken! Ze ’n gaân noeit nie’ genouft dinks ‘iên! Toet toet!

Willy vertelt